Kelime Kökeni: Arapça
– Sebatsız, temkinsiz, aceleci
– Hafif mizaçlı, hafif meşrepli kimse, oynak, güvenilmeyen kişi
– Gürültücü, gürültüye boğan, çok konuşan, lafazan, düşünmeden konuşan
– Boşa övünen, övüngen, çok fazla övünen
Cümle içinde kullanımı: “Müzeyyen Senar’ın oy farfara türküsünü eskiden sever çokça dinlerdim. “
