Kelime Kökeni: Arapça-sıfat
– Yiğit
– Pek cesur
– Alp
– Mert
Cümle içinde kullanımı: “Eşca bir oğlan yetiştirmişsin emmi emeğine sağlık.”
Kelime Kökeni: Arapça-sıfat
– Yiğit
– Pek cesur
– Alp
– Mert
Cümle içinde kullanımı: “Eşca bir oğlan yetiştirmişsin emmi emeğine sağlık.”
Kelime Kökeni: Ad
– Yiğit
– Kabadayı
– Aydın ve yöresi zeybeklerine verilen ad
– Zeybek
– Büyük kardeş
– Cesur
– Korkusuz kimse
Cümle içinde kullanımı: “Küçük efem bakışlarıyla bile kendini savunmayı becerir.”
Kelime Kökeni: Arapça-ebtâl
– Kahraman, cesur, yiğit, kahraman
– Mert
– Alp
Cümle içinde kullanımı: ” Soran olursa bu aşk uğruna batal bir adam öldü dersiniz.”
Kelime Kökeni: Arapça
– Cömert, eli açık
– Yiğit, mert, yürekli
Cümle içinde kullanımı:” Bâsik bir gençti hatıralarımda yer tutan o çocuk, gözü pek korkusuz bir savaşçı.”
Kelime Kökeni: Ad
– Doğan, şahin, atmaca
– Yırtıcı bir kuş
– Karagöz türünden güzel görünümlü kuş
– Kuvvetli, yiğit, kahraman
Cümle içinde kullanımı:” Balaban yürekli bir adamdı vesselam bir sözüyle yeri göğü inletirdi.”
Kelime Kökeni: Ad
– Yiğit, delikanlı
– Gözü pek, korkusuz
– Yetişmiş genç erkek
– Gücü kuvveti yerinde erkek
– Mert
Cümle içinde kullanımı:” Babayiğit bir oğlandı rahmetli mahallede bir yürüdü mü yer titrerdi.”
Kelime Kökeni: Arapça
– Orman adamı, ağaç eri
– İri ve güçlü, kuvvetli, mert, yiğit
Cümle içinde kullanımı: “Acarı oğlanların güreş tuttukları bu meydan bileği güçlü olanların yeridir.”