Kelime Kökeni: Ad

– Yiğit, delikanlı

– Gözü pek, korkusuz

– Yetişmiş genç erkek

– Gücü kuvveti yerinde erkek

– Mert

Cümle içinde kullanımı:” Babayiğit bir oğlandı rahmetli mahallede bir yürüdü mü yer titrerdi.”