Gecenin bu saatinde, aklımın kibrit çöpü kararlılığıyla,
Sana kahırlı, bir o kadar da safsata methiyeler düzerdim.

Amma dinlerdin, amma dinlemezdin.
Ses tellerim çıkana, izmaritim yanana dek,
Garabet düşlerimden bir kubbe mırıldanırdım, özlem nakaratıyla.

Hoş, sen benim şarkılarımı beğenmezsin.
Benim repertuarım da ayrılık gülleri açar,
Sözcüklerin yaprakları dikenlidir.

Canın yanar, dokundukça,
Ağlarsın neme lazım.
Yutkunamazsın, dimağında tekrar edersin küllü melodilerimi,
Andıkça arkamdan kin tutar, zayıf kalbin…

Semra Şenol