Kelime Kökeni: Arapça-çoğul ad
– Olgun kimseler
– Akıllı
– Kamiller
– Kemalat sahipleri
– Yetkin kimseler
– Ağırbaşlı kimseler
Cümle içinde kullanımı: “Kendini bilen elibbâ kimseler yoklukta da varlıkta da değişmezler.”
Kelime Kökeni: Arapça-çoğul ad
– Olgun kimseler
– Akıllı
– Kamiller
– Kemalat sahipleri
– Yetkin kimseler
– Ağırbaşlı kimseler
Cümle içinde kullanımı: “Kendini bilen elibbâ kimseler yoklukta da varlıkta da değişmezler.”
Kelime Kökeni: Farsça-sıfat
– Anlayışlı
– Akıllı
– Müdrik
– Zeki kimse
– Akil
– Ferasetli
Cümle içinde kullanımı: “Görünürde deryâb birine benziyordu nereden bilebilirdim ki?”
Kelime Kökeni: Arapça
– Zarif, hoş, albenili, akıllı, ince kimse
Cümle içinde kullanımı: “Rahmetli anacığım levzâ’î, sağ duyusu yüksek bir kadındı, sevgisini saklamazdı. “