Kelime Kökeni: Ad
– İnsan, kimse, adem oğlanı
Cümle içinde kullanımı: “Ademoğlu nefsine yenik düşen bir canlıdır, nefsine sahip olabilseydi Adem yer miydi hiç elmayı?”
Kelime Kökeni: Ad
– İnsan, kimse, adem oğlanı
Cümle içinde kullanımı: “Ademoğlu nefsine yenik düşen bir canlıdır, nefsine sahip olabilseydi Adem yer miydi hiç elmayı?”
Kelime Kökeni: Arapça-adem+Farsça-âbâd
– Yokluk diyarı, öteki dünya, yokluk alemi
– Sonsuza dek hiçlik
Cümle içinde kullanımı: ” Peki yavrucuğum adem-âbâda inanıyor musun?
Kelime Kökeni: Arapça
– Uyuşmama durumu
Cümle içinde kullanımı: “Aynı kandan da olsak kafalarımız adem-i imtizacı denk getiremedi. “