Kelime Kökeni: Eski Türkçe

– Alıcı kuş, kartal, atmaca, doğan, beyazlı ve kırmızılı ayaklı bir tür şahin

– Çıkılması güç kayalık yer, sarp, yalçın, şiddetli

Cümle içinde kullanımı: “Osmanlı imparatorluğunda her şehzadenin kendi yetiştirdiği bir laçini olurdu. “