Kelime Kökeni: Farsça-çoğul biçimi dihât

– Köy

– Belde

– Karye

– İnsanlarla meskun yer

– İlçeden küçük yer

Cümle içinde kullanımı: “Önceleri dih olarak bilinen yer artık büyük bir şehre dönüştü.”