Kelime Kökeni: Farsça-didegân

– Göz bebeği

– Göz

– Çeşm

– Göz ucu

– Ayn

– Çok sevilen kimse

Cümle içinde kullanımı: “Ey benim Dide’m, sen ki yüzümün akı yüreğimin goncasısın.”