Kelime Kökeni: Farsça-ad

– Demet

– Tutam

– El

– Sap

– Havan eli

– Gemi demir attıkça salıp zincirin üzerine binmesi durumu

– Bağ

– Kabza

– Demet

– Bağlam

– Aynı cinsten küme

Cümle içinde kullanımı: “Üzerime deste deste atılan ithamlarından kendimi aklama fırsatı vermedin.”