Kelime Kökeni: Farsça-çûn 

– Mademki

– Çünkü

– Nice

– Nasıl

– Gibi

– Yakışır biçimde

– O sırada

Cümle içinde kullanımı: “Ne çün ağıtlar yakarsın ey deli gönül, sesin duyulur mu sanırsın mavzere!”