Kelime Kökeni: Arapça-çoğul biçimi cibâb, cübeb

– Hocaların giydikleri üst libası

– Cenk hırkası

– Askerlerin giydikleri içi adî ipek hırka

– Düğmesiz giysi

– Elbise üstüne giyilen giysi

Cümle içinde kullanımı: “Cübbe giymiş olan adamın elindeki kitabı göğsüne bastırdığını fark etti”