Kelime Kökeni: Farsça-ad

– Çengel

– Kuş pençesi

– Yırtıcı hayvan pençesi

– Çengel atış

– El

Cümle içinde kullanımı: “Kuşun çengâlnde çırpınan bir böcekten farkın yok ezilip gideceksin.”