Kelime Kökeni: Arapça-cefâ+Farsça-kâr

– Cevr ve cefa eden

– İşi cevr ve cefa etmekten ibaret olan kimse

– Eziyet etmeyi seven

Cümle içinde kullanımı: “Cefâ-kâr biri olmasaydı belki daha iyi yerlere gelebilir insanlar tarafından sevilirdi.”