Kelime Kökeni: Ad

– Büyücü

– Sihir ve efsunla halkı bent ve teshîr eden kimse

– Sihirbaz

– Afsuncu

Cümle içinde kullanımı: “Büğücü olarak anılan yaşlı kadın köyün ileri gelenleri tarafından pek sevilmez ama zarar da verilmez.”