Kelime Kökeni: Farsça-bî+Arapça-mu’âdil

– Benzeri bulunmayan

– Eşsiz

– Benzersiz

– Eşi görülmemiş

Cümle içinde kullanımı: “Bî-mu’âdil birşey sunuyorum sana sen ki bunu kabul edecek, beni bahtiyar edeceksin.”