Kelime Kökeni: Farsça-behişt+Arapça-î

– Cennetlik

– Cennetmekân

– Behişt ile ilgili, alakalı

– Yeri cennet olan

Cümle içinde kullanımı: “Genç yaşta namaza duran alınlar elbette ki Behiştî olacaklardır.”