Kelime Kökeni: Arapça-çoğul biçimi behâyim

– Dört ayaklı hayvan

– Evcilleşmemiş hayvan

– Hayvani nefis

– İnsan haricindeki canlı

Cümle içinde kullanımı: “Ademoğlu dünya üzerindeki  behîme ve tüm canlılardan zekasıyla ayrılmaktadır.”