Kelime Kökeni: Arapça-â’ib

– Dönen

– Tanrı’ya dönen

– Kendini dine veren kimse

– Tövbe eden

Cümle içinde kullanımı:” Gençliğindeki hatalarından feragat edip âyib birine dönüştü, namazını niyazını asla kaçırmaz.”