Kelime Kökeni: Farsça

– Yakıcı, parlayıcı madde

– Hararet, vücut ısıs

– Ateşli silahların patlaması

– Silah için emir ve komutası

– Yangın

– Öfke, hiddet

– Nâr

– Kırmızı

– Humma, sıtma nöbeti

– Coşkunluk, coşku, heyecan

Cümle içinde kullanımı:” İçimize düşen âteş, her birimizi öyle bir yakacak ki yandım dedikçe ağlayacağız.”