Kelime Kökeni: Farsça

– Anbar

– Tahıl saklanan yer, yiyeceklerin konulduğu ve barındığı yer

– Gemilerde yükün bulunduğu bölüm

– Zahir vesaire benzeri için yapılan büyük sandık

– Bu maddeleri korumak ve saklamak için yapılan yer, mahzen

Cümle içinde kullanımı: ” Ambardaki çuvallara fareler dadanmış, bir hal çaresine bakmazsak tahıllar mundar olacak”