Kelime Kökeni: Arapça-âkif çoğul biçimi

– Akifler, sebat edenler, ibadetle uğraşan kimseler

– Allah’a yönelmiş kimseler

Cümle içinde kullanımı: “Akuf olana ne gam ne de tasa verilmiştir, hak yolunda ilerleyenlerin ayağına taş değmez. “