Kelime Kökeni: Arapça
– Şemavî kitaplara göre ilk insan ve ilk peygamber, ebu’l-beşer
– İnsanoğlu, insan, adam
– İnsanda olması gereken özellikler
– Yokluk, bilinmezlik, hiçlik
– Vücut karşıtı
– Olmama, bulunmama
Cümle içinde kullanımı: “Adem tüm insanların atasıydı yasak elmayı yiyerek cezalandırıldı.”
Kelime Kökeni: Arapça-adem
– İnsan, er kişi, erkek
– İyi yetişmiş, değerli ve saygın kimse, iyi huylu
– Hizmetçi, yardımcı, ayak işlerine bakan kimse, uşak
– Bir alanda kendisini geliştirmiş uzman kimse
Cümle içinde kullanımı: “Adam gibi adam olan laftan sözden anlar eziyet etmez, ama senden bunu beklemek imkansız.”