Kelime Kökeni: Farsça-çengâl

– Demirden asılı büyük kanca

– Kanca

-Ucu eğri demir

– Orman

– Ucu sivri demir

– Pençe

Cümle içinde kullanımı: “Çengelin ucuna taktığımız poşetleri bir koşu al gel.”