Tedavi gördüğü GATA’da 97 yaşında hayatını kaybeden Rahşan Ecevit, büyük aşkı kocası Bülent Ecevit’e sonunda kavuştu. DSP’nin kurucusu ve eski başkanı olan Rahşan Ecevit, tedavi gördüğü hastanede çoklu organ yetmezliğini gözlerini hayata yumdu.

Türk siyasetine bir zamanlar damga vuran kadınlardan biri olan Rahşan Ecevit, 17 Ocak 2020’de saat 21:10’da yaşamını yitirdi.  Son zamanlarda ilerleyen yaşıyla  birlikte durumunun ağır seyrettiği doktorlar tarafından belirtilirken, Rahşan hanımın son arzusu da bu gün itibariyle açıklandı.

1946’da Robert Kolejinde okurken tanıştığı eşi Bülent Ecevit’in yanına gömülmek istediği belirten Rahşan hanımın son isteği için Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a talebi iletildi.

1923 yılında Bursa’da dünyaya gelen Rahşan Ecevit, ressam yazar ve siyasetçidir. İyi derecede ingilizce bilen ve ölümüne kadar biricik eşi Bülent Ecevit’in yanından ayrılmayan Rahşan hanım büyük aşkıyla bir döneme damgasını vurmuştu.

Yazdığı şiirleriyle de tanınan Bülent Ecevit eşine yazdığı son şiiriyle aralarındaki aşkın ve sevginin ne kadar büyük olduğunu gözler önüne sermişti.

Rahşan Ecevit’de aduyduğu sevgiyi ölümünün ardından şu cümlelerle ifade etmişti.

“Evet biz mutlu olduk. Bir de şöyle düşünüyorum. Yani çok sıkıntılı günler geçirdik, siyasi açıdan zor günler geçirdik. Mitinglerimize gelince büyük tehlikeler atlattık mitinglerimizde falan. Yani üstümüze silahlar çevrildi, taşlar atıldı, sopalar kullanıldı falan filan ama hep mutlu olduk.”

Bülent Ecevit’in biricik karısı Rahşan hanıma yazdığı El Ele Büyüttük Sevgiyi şiiri…

Elele büyüttük sevgiyi

Birlikte öğrendik seninle

Avucumuzda yüreği çarpan

Kuşa sevgiyi

Elele duyduk kumsalda denizin

Milyon yılda yonttuğu

Taşa sevgiyi

Tırtılları tanıdık seninle baharda

Tırtılken daha sevmeyi öğrendik

Sevgiden üreyen kelebeği

Toprağı evimiz gibi sevdik seninle

Birlikte sevdik kuru toprakta

Ev kuran köstebeği

Köstebeğinden toprağına taşına

Tırtılından kelebeğine kuşuna

Elele sevdik bu dünyayı

Acısıyla  sevinciyle sevdik

Yazıyla kışıyla sevdik

Köy – köy ülke – ülke

Gökler gibi sardı dünyayı

Yağmur gibi sızdı dünyaya

Dünya kadar oldu sevgimiz

Elele büyütüp elele derdik

Elele derip insana verdik

Verdikçe çoğalan sevgimizi…