Kelime Kökeni: Arapça-bed’ihiyye çoğul biçimi 

– Bediheler

– Delil ve ispata ihtiyaç duyulmayacak derece de açık ve net olan şeyler

– Kolaya anlaşılan sarih  ve açık şeyler

Cümle içinde kullanımı: “İnsanları tahlil etmede, bedîhiyyat karakterini yakalamada iyi olduğumu sanırdım.”