Kelime Kökeni: Arapça-kabîh

– Pek çirkin

– Çok kabih, çok yakışıksız

Cümle içinde kullanımı: ” Akbah suratı kızıl çiller ve çiçek bozuğu delikleriyle doluydu ve en kötüsü kendimi güzel sanıyordu. “