“Zıkkımın kökü” ifadesi, Türkçede genellikle olumsuz bir durumu, hoşnutsuzluğu veya bir şeyden duyulan nefret veya tiksintiyi ifade etmek için kullanılır. Bu deyim, kök olarak “zıkkım” kelimesinin kullanılmasıyla oluşur. “Zıkkım,” bitkilerden elde edilen, genellikle kötü bir tadı veya etkisi olan bir maddeyi ifade eder.

Deyimin kökeni tam olarak bilinmemekle birlikte, “zıkkım” kelimesinin Arapça kökenli olduğu düşünülmektedir ve bu kelime genellikle “kötü” veya “zararlı” anlamına gelir. Dolayısıyla, “zıkkımın kökü” ifadesi, kötü bir şeyin kökenini veya temelini belirtmek için mecazi bir anlamda kullanılır.

Bu deyim, özellikle olumsuz bir durumdan, bir nesneden ya da bir kişiden duyulan rahatsızlık veya tiksinti ifade etmek için yaygın olarak kullanılır.