Kelime Kökeni: Farsça-ad
– Yırtıcı hayvan pençesi
– Pençe
– Eğri büğrü
– Kanunun dik tutularak çalınan biçimi
– Kösele
Cümle içinde kullanımı: “Öyle bir dövmüş ki adamı yüzünde çeng izleri vardı.”
Kelime Kökeni: Farsça-ad
– Yırtıcı hayvan pençesi
– Pençe
– Eğri büğrü
– Kanunun dik tutularak çalınan biçimi
– Kösele
Cümle içinde kullanımı: “Öyle bir dövmüş ki adamı yüzünde çeng izleri vardı.”
Kelime Kökeni: Farsça-ad
– Vuruşma
– Savaş
– Mücadale
– Harp
– Muharebe
– Silahlı çatışma
Cümle içinde kullanımı: “İki sevgili aralarındaki aşk bittiğinde ceng ilan ediyorsa o bahsini ettiğimiz aşk değildir.”