Kelime Kökeni: Arapça-azamet+Farsça-fürûş

– Çalım satan

– Kibirli davranan

– Kendini büyük gösteren

Cümle içinde kullanımı: ” Yüz çehresini kaplayan azamet-fürûş yüreğinin zalimliğini saklayabilir mi?”