Payitaht Abdülhamid, II. Abdülhamid olarak bilinen Osmanlı padişahıdır. 1842-1918 yılları arasında yaşamış ve 1876-1909 yılları arasında Osmanlı tahtında bulunmuştur. II. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemlerinde önemli bir figürdür ve özellikle mutlakiyetçi yönetim tarzı ve modernleşme çabalarıyla tanınır.

Hayatı ve Yönetimi

• Doğum ve Aile: II. Abdülhamid, 21 Eylül 1842’de İstanbul’da doğdu. Babası Sultan Abdülmecid, annesi ise Bezm-i Alem Valide Sultan’dır.
• Tahta Çıkışı: 1876’da tahta geçti. İlk başta anayasal monarşiyi destekleyen bir tutum sergilemiş, ancak kısa süre içinde anayasanın kaldırılması ve mutlakiyetçi bir yönetim tarzı benimsemiştir.
• İç ve Dış Politika: Abdülhamid döneminde Osmanlı İmparatorluğu, birçok iç ve dış sorunla karşı karşıya kaldı. Bu dönemde, özellikle Ermeni ve Arap isyanlarıyla başa çıkmak zorunda kaldı. Ayrıca, Avrupa ülkeleriyle karmaşık ilişkiler ve Osmanlı topraklarında yayılmacı politika uygulayan güçlerle mücadele etti.
• Modernleşme Çabaları: II. Abdülhamid, Osmanlı İmparatorluğu’nu modernleştirmek için çeşitli reformlar yapmıştır. Bu reformlar arasında, demiryolu ağının genişletilmesi, eğitim reformları ve sağlık hizmetlerinin geliştirilmesi gibi projeler yer alır.
• Sürgün ve Ölüm: 1909’da tahttan indirilen II. Abdülhamid, önce Selanik’e, ardından da İstanbul’a sürgün edildi. 10 Şubat 1918’de İstanbul’da vefat etti.

II. Abdülhamid, Osmanlı tarihindeki karmaşık ve tartışmalı bir figür olarak kabul edilir. Yönetim tarzı, modernleşme çabaları ve iç politika uygulamaları, tarihçiler ve araştırmacılar tarafından farklı açılardan değerlendirilmiştir.