Kelime Kökeni: Ad

– Mıh

– Tahta vesaire mıhlamaya mahsus ucu sivri ve arkası başlı demir

– Ağaçta veya demirden çubuk

Cümle içinde kullanımı: “Kalbimin tam orta yerine sapladığınız çivinin adı evlat sevgisi, evlada olan özlem!”