Mesnevi, Farsça kökenli bir terim olup, “iki katlı” veya “çift” anlamına gelir. Edebiyat alanında, özellikle Türk edebiyatında, “mesnevi” bir nazım birimi olan ve genellikle beyitlerden oluşan uzun manzum eserleri tanımlamak için kullanılır. Mesnevi türündeki eserler, hikayeler veya öğretiler içeren, ahlaki ya da dini konuları işleyen uzun şiirlerdir. En ünlü örneği, Mevlana Celaleddin Rumi’nin “Mesnevi” adlı eseridir. Bu eser, hem tasavvufi düşünceyi hem de halk hikayelerini derleyen önemli bir edebi başyapıttır.