Şazeliyye Tarikatı, 13. yüzyılda, Mısır’da ortaya çıkmış bir tasavvufi tarikattır. Bu tarikat, büyük İslam âlimi ve tasavvuf büyüğü Şazeli (Abdü’l-aziz el-Şazeli) tarafından kurulmuştur. Şazeliyye Tarikatı’nın temel öğretileri, İslam’ın özüne, özellikle de tasavvuf öğretisine dayanır. Tarikat, Allah’a yakınlık, nefsin terbiye edilmesi, ahlaki gelişim ve Allah’ı anma (zikr) gibi kavramlar etrafında şekillenir.

Şazeliyye Tarikatı, halk arasında daha çok dua, zikir ve maneviyatı geliştirmeye yönelik ritüelleri ile tanınır. Tarikatın üyeleri, özellikle içsel huzuru ve Allah’a yakınlık arayışında, tarikatın belirlediği yol ve öğretileri takip ederler. Ayrıca Şazeliyye, diğer tasavvufi tarikatlardan farklarını gösteren özgün ritüel ve öğretilere de sahiptir. Bu tarikat, zaman içinde Kuzey Afrika’dan Osmanlı İmparatorluğu’na ve Anadolu’ya kadar yayılmıştır.