Kelime Kökeni: Arapça-dîn+Farsça-şiken
– İnançsız
– Dine karşı olan
– Din inancı olmayan
– İtikatsız
– İmansız
Cümle içinde kullanımı: “Gönlünü dîn-şiken, zevke sefaya düşkün bir adama düşürmüş.”
Kelime Kökeni: Arapça-dîn+Farsça-şiken
– İnançsız
– Dine karşı olan
– Din inancı olmayan
– İtikatsız
– İmansız
Cümle içinde kullanımı: “Gönlünü dîn-şiken, zevke sefaya düşkün bir adama düşürmüş.”