Trablusgarp Savaşı (1911-1912), Osmanlı İmparatorluğu ile İtalya Krallığı arasında gerçekleşen bir savaştır. Bu savaşın birkaç önemli özelliği vardır:

1. Osmanlı İmparatorluğu’nun Son Dönemi: Trablusgarp Savaşı, Osmanlı İmparatorluğu’nun gerileme döneminin en önemli savaşlarından biridir. Osmanlı, kuzey Afrika’daki son topraklarından biri olan Trablusgarp’ı (bugünkü Libya) kaybetmiştir.

2. İtalya’nın Koloni Hedefi: İtalya, Afrika’da sömürge kurma amacı güderek, Trablusgarp bölgesini işgal etmeye çalıştı. Bu, İtalya’nın sömürgecilik alanındaki ilk büyük hamlesi oldu.

3. Cephede Modern Silahlar ve Taktikler: Savaş, modern savaş araçları ve taktiklerinin kullanıldığı ilk savaşlardan biridir. İtalya, hava kuvvetlerini (uçak ve zeplin) ve deniz kuvvetlerini aktif şekilde kullanmıştır. Ayrıca, Osmanlı’nın yerel halkla işbirliği yaparak savaşı sürdürmesi, halk direnişinin de etkili olduğu bir savaş olmuştur.

4. Osmanlı’nın Zayıflığı: Osmanlı İmparatorluğu, savaşı sürdürecek gücü ve kaynağı bulmakta zorlanmış, ayrıca Avrupa’daki büyük devletlerin müdahalesi ve Osmanlı’nın iç sorunları savaşın sonucunu etkileyen faktörler arasında yer almıştır.

5. Savaşın Sonucu: Savaş, 1912’de imzalanan Ouchy Antlaşması ile sona erdi ve Osmanlı İmparatorluğu, Trablusgarp’ı İtalya’ya bırakmak zorunda kaldı. Bu, Osmanlı’nın Afrika’daki son toprak kaybıdır.

Trablusgarp Savaşı, aynı zamanda Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemindeki askeri zayıflığı ve Avrupalı güçlerin sömürgecilik politikalarının etkisiyle şekillenen bir çatışma olarak tarihsel açıdan önemlidir.