Tebligat Kanunu’na göre tebliğ, bir kişinin bilgilendirilmesi gereken bir durumu, karar, yazı veya benzeri bir belgenin resmi olarak kendisine iletilmesidir. Tebligat, genellikle mahkemeler, kamu kurumları veya özel kişiler arasında yapılır. Tebliğ işlemi, tebligat yapılacak kişiye belgenin ulaştırılması için belirli usul ve esaslara dayanır. İşte genel tebliğ yöntemleri:
- Şahsen Tebligat:
- Tebligat yapılacak kişiye bizzat elden yapılır. Kişinin adresinde bulunsa dahi, kendisinin yokluğu durumunda, evdeki bir yakına veya komşuya yapılabilir.
- Şahsi tebligat, genellikle belirli bir kişi tarafından alındığında geçerli sayılır. Alıcı, belgeleri almak için imza atar.
- Posta ile Tebligat:
- Tebligat, posta yoluyla yapılabilir. Bu durumda, tebligat belgesi “taahhütlü” veya “tebliğnamedeki” belirli şartlara göre gönderilir.
- Tebligat, alıcıya posta ile gönderildikten sonra belirli bir süre geçtikten sonra kabul edilmiş sayılır.
- Adresin Tespit Edilememesi Durumu:
- Eğer kişinin adresi tespit edilemiyorsa ve tebligat yapılmak isteniyorsa, bu durumda tebligat, kişinin bulunduğu yerin en yakın mahkemesinde ilan yolu ile yapılabilir.
- İlanla yapılan tebligat, gazete veya resmi bir ilan panosunda duyurularak yapılır.
- Elektronik Tebligat:
- Elektronik ortamda tebligat yapılması, özellikle ticaret ve bazı yasal süreçlerde geçerli olabilir. Bu, E-tebligat sistemi üzerinden, belirli bir yazılım veya platform aracılığıyla yapılır.
- Elektronik tebligatlar, ilgili platforma üyelik ve onay gerektirir.
- Tebligatın Reddi:
- Kişi, tebligatın yapılmasını reddedebilir ancak bu durumda, tebligat yine yapılmış sayılır. Redde karşı, belgeyi almak zorunda kalmayan kişi, tebliğin geçerliliği için belirli bir süre içinde tebligatı kabul etmeyebilir.
Tebligat, belgenin zamanında ve doğru şekilde alıcıya iletilmesi için son derece önemlidir. Herhangi bir tebligat usulüne aykırılık, işlemeyi geçersiz kılabilir.