Sahabe, İslam tarihinde Hz. Muhammed’in (s.a.v.) yaşamı boyunca onunla birlikte yaşayan, onunla sohbet eden, ona inanan ve İslam dinini yaymak için çaba gösteren kişilerdir. Sahabeler, İslam’ın ilk yıllarında önemli roller üstlenmiş, dini öğretileri öğrenmiş ve bu öğretileri sonraki nesillere aktarmışlardır.

Sahabe kelimesi, Arapça “sahib” kökünden gelir ve “arkadaş” ya da “birlikte olan” anlamına gelir. Sahabeler, İslam’ın yayılmasında ve Kur’an’ın toplanmasında büyük katkılar sağlamışlardır. İslam literatüründe sahabeler, inançları, karakterleri ve yaptıkları hizmetlerle öne çıkarlar. İslam tarihinde en bilinen sahabelerden bazıları Hz. Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Hz. Aişe gibi isimlerdir.