“Doğal destan” terimi, halkın ağızdan ağıza aktardığı, gerçek olaylara dayanan ve tarihsel veya kültürel bir öneme sahip olan hikâyeleri tanımlar. Bu destanlar, genellikle belirli bir ulusun veya toplumun kimliğini, değerlerini, inançlarını ve geleneklerini yansıtır. Doğal destanlar, belirli bir yazar veya sanatçı tarafından değil, toplumsal bir süreç içerisinde oluşur ve zamanla biçimlenir.
Doğal destanların en önemli özellikleri arasında:
- Anonimlik: Yazarları genellikle bilinmez.
- Sözlü Gelenek: İlk başta ağızdan ağıza aktarılır.
- Kolektif Hafıza: Toplumun ortak geçmişini ve deneyimlerini yansıtır.
- Efsanevi Unsurlar: Gerçek olaylarla birlikte mitolojik veya efsanevi unsurlar barındırabilir.
Türk edebiyatında da doğal destan örnekleri bulunmaktadır. Örneğin, “Dede Korkut Hikâyeleri” bu türün önemli örneklerindendir.