Türkçede ad durum ekleri (isim durum ekleri) isimlerin cümle içindeki görevlerini belirler. İşte temel ad durum ekleri:
- Yalın (Düz) Hal: İsim ek almaz, cümlede kendi başına kullanılır. Örneğin: kitap.
- Belirtme Durumu (Aşamalı) Eki: -i, -ı, -u, -ü. Örneğin: kitabı (kitap), evin (ev).
- Yönelme Durumu Eki: -e, -a. Örneğin: okula (okul), eve (ev).
- Bulunma Durumu Eki: -de, -da. Örneğin: evde (ev), masada (masa).
- Ayrılma Durumu Eki: -den, -dan. Örneğin: evden (ev), okuldan (okul).
- Tamamlayıcı Durum Eki (İyelik) Eki: -in, -ın, -un, -ün. Örneğin: kitabın (kitap), evin (ev).
Bu ekler, isimlerin cümlede nasıl kullanıldığını ve hangi anlamı taşıdığını belirler.