Kelime Kökeni: Arapça-cefâ+Farsça-cû
– Bela arayan
– Cefa arayan
– Sıkıntılı durum yaratan
Cümle içinde kullanımı: “Aklında bulunsun evladım cefâ-cû insanlardan hep kaçın yaklaşma.”
Kelime Kökeni: Arapça-cefâ+Farsça-cû
– Bela arayan
– Cefa arayan
– Sıkıntılı durum yaratan
Cümle içinde kullanımı: “Aklında bulunsun evladım cefâ-cû insanlardan hep kaçın yaklaşma.”
Kelime Kökeni: Arapça-arbede+Farsça-cû
– Bela arayan, kavgacı
-Gürültücü, patırtı çıkaran kimse
– Kavga çıkarmayı seven saldırgan kimse
Cümle içinde kullanımı: ” Rahmetli dedem gençliğinde arbede-cû, kabadayı biri olarak nam salmış. “