Cahiliye, Arapça kökenli bir kelimedir ve genel anlamıyla “bilgisizlik, cehalet dönemi” demektir. İslam tarihinde özel bir anlam taşır:
Terimsel Anlam:
Cahiliye Dönemi, İslamiyet’in gelişi öncesinde Arap Yarımadası’nda hüküm süren, ahlaki bozulma, putperestlik, kabilecilik, adaletsizlik ve cehaletle anılan dönemi ifade eder. Bu dönem, Hz. Muhammed’in peygamberliğinden önceki zamanları kapsar.
Sözlük Anlamı:
Örnek:
“İslam, cahiliye döneminin batıl inançlarını ve adaletsizliklerini ortadan kaldırmıştır.”
Kısacası, “cahiliye” hem tarihî bir dönem adı, hem de mecazi anlamda “doğru bilgi ve ahlaktan uzak olma hâli” olarak kullanılır.