Etiket arşivi: Denemeler

A benim Kadınım! 1

A benim Kadınım!

A benim Kadınım! 2

A benim Kadınım!

A benim gözleri sisli, sözleri yanık kadınım. Avunduklarıma kaç güz adadım, derdimi deva saydım.  Kul oldum nefsime, menekşe kokulu dillerine susadım.

Uymadım sürüye, dedim vardır Hak’kın bir bildiği mevla neylerse güzel eyler dedim.  Dedim de döndüm sana A benim çocuk elli kadınım.  Ufacık yüreğine sığınırım sanıp der top ettim aklımı.  Adam denen mahlukat bilmeli lafını sözünü dediler, ben bir tek sana suskundum.  Vurgundum.

Okun yayda gerilişi gibi gelmeye hazırdım koynuna, komadılar.  Varsın yanında değil, ruhunun yanı başında kalayım dedim.

A benim dudakları gül goncası, yanakları elma kadınım. Mahzun bakışına nasıl yıkılıverdiğimi Hüda bilsin, gayrı sende bil.  Çul çürüten gönlüme ayağınla tep, akıllandır uslandır bu arsızı.  Rızkımız sevgimizin yüceliğindedir de çık gel yanıma, büyükçe ellerimi bir tutuver.

Görsün cümle alem bu deli oğlan nasıl durulur, nasıl pare pare yanar da akkor ateşlere gark olmaz.  Zülfü saçını, bal badem gözlerini bir sürüver boynuma yandım diye haykırayım.

A benim can suyum, narin bakışlı ceylan kadınım.

Yad ellere koma bu garibi, gel deyiver gelsin, öl de ölüversin ayağının değdiği toprağa…

-Semra Şenol

FacebookMastodonEmailShare
TÖVBEKAR 3

TÖVBEKAR

TÖVBEKAR 4

TÖVBEKAR

Matemin rengini astım duvara.

Gecenin karanlığında boş duvarda nasırlı izler bıraktı.

Umursamaz görünmeye çalışma, hayat dediğin iki tatlı kaşığına ilave ettiğin hüzünden ibaret.

Çoğu şeyi sildiğimizi düşünürüz kimi zaman, geçmişle dün arasından.

Ufacık bir tesadüfle bozuyoruz yeminimizi, antlar içtiğimiz tövbelerin tövbekârıyız aslında.

Yazı uğurlayan Sonbaharın bekçileriyiz, kanımız çekiliyor gururdan.

Bedel istemem; ölüm yok ucunda, ayağa kalktığım müddetçe dönmeyeceğim.

Sesimi titreten hasret,

Özrünü lütfetmez.

Kalanım, yaktığım kibrit çöplerinde adını yazdım asfaltlara.

Perişanlık çekme, bende çekmeyeceğim.

Hazin öykülerin sonu nasıl biter bilirsin, illaki biri ölecektir sevenin.

Yarım kalacaktır sevda mahkûmiyetleri, yazan böyle yazmışsa isyan kime?

Hükmü kesenle aşık atmak, kimin haddine!

Kavuran özlemim,

Bağışlamanı beklemez.

Lisanımdaki garezi maruz gör, iblislerin cirit attığı bir çukurdan gelmeyim.

Üstümün vahimliği, saçlarımı ıslatan yağmurun coşkun sevinci,

Zorluyor beni düşmeye.

Keskin bıçak yaram,

Dokunuşuna inanmaz…

-SEMRA ŞENOL

FacebookMastodonEmailShare