Kelime Kökeni: Arapça-habs çoğul biçimi
– Su bentleri, su havuzları, bügetler, setler
Cümle içinde kullanımı: “Akan ırmağın önüne gerdikleri ahbâs çok dayanmayacak gibi görünüyor. “
Kelime Kökeni: Arapça-habs çoğul biçimi
– Su bentleri, su havuzları, bügetler, setler
Cümle içinde kullanımı: “Akan ırmağın önüne gerdikleri ahbâs çok dayanmayacak gibi görünüyor. “
Kelime Kökeni: Ad
– Ağzı olan
– Mecazi insan
Cümle içinde kullanımı: “Ağızlı tarafı fotoğrafın tam ortasına gelmeli bu biraz sola kaymış.”
Kelime Kökeni: Arapça
– Adet sözcüğünün kısaltılmış biçimi
– Arapça terkiplerde adet kelimesinin kısaltılmış hali
– Görenek
Cümle içinde kullanımı: ” Âde uyan insan ne güzel insandır, toprağının göğsünde kıvançla uyur. “
Kelime Kökeni: Arapça-adet
– Adetler
– Faize konu olan ana para ile gün sayısının çarpılmasıyla yüzdeliğinin alınmasıyla hesaplanan tutar
– Faiz hesaplamalarında kullanılan ifade
Cümle içinde kullanımı: ” Adat faizini hesaplamak için geçen sürü ile ana paranın tutarı kesinlikle bilinmelidir. “
Kelime Kökeni: Ad-addaş
– Adları bir olan kimseler
– İsimleri aynı olan kimseler
– Özdeş, identik
Cümle içinde kullanımı: ” Adaşım olan Hayri benim aksime daha kavruk tenli ve kısadır.”
Kelime Kökeni: Arapça-adarr
– Çok zararlı
– İbrani takvimine göre resmi yılın altıncı ayı dini yılın on ikinci ayı
– Musevi takviminde şubat ayının ortasında başlayan ay, mart ayı
– Omuzdaş, yandaş, taraftar, arkadaş, ayaktaş, hempa
Cümle içinde kullanımı: ” İyiliğe ve güzelliğe kendisini adar, asla kötünün yolunu tutmaz.”
– Aldandırılmak, isim verilmek
– Adak konusu olmak, adak olmak
– Anlayış biçimi, zaviye
Cümle içinde kullanımı: ” Adanan kurbanlık koçlar köyümüzün tüm insanlarına eşit derecede dağıtılır.”
Kelime Kökeni: Sıfat
– Şöhretli, ünlü, adlı sanlı, meşhur, namlı
– Ünlenen kimse
Cümle içinde kullanımı: ” Kardeşim edebiyat dünyasında adanır bir şahsiyete olup çok satan eserleri mevcuttur.”
Kelime Kökeni: Ad-Sıfat
– Vadedilen şey, önceden verilen söz, söz verme,
– Kutsal bir yer veya değer için edilen nezir, vaat, tapıncak
– Nişan, alamet, işaret
Cümle içinde kullanımı: “Çocuğum olsun diye dua edip Telli Babaya adakta bulundum, Allah kabul etsin.”
Kelime Kökeni: Arapça-edeb çoğul biçimi
– Zarafet, naziklik, hoşluk, naiflik
– Terbiye ve nezaket ölçüsü
– Örtünmesi veya gizlenmesi gereken yerler
– Toplumsal değerlere, usul, yordam ve kaidelere, ahlaka uygun yaşama ve davranma
Cümle içinde kullanımı: “Edipler edepli olmalı ki halk adabını korumayı bilsin ve öğrensin.”