Kelime Kökeni: Farsça-ahîr 

– Hayvan barınağı, hayvan damı

– At yemliği

– Büyükbaş hayvanların bakıldığı ve kaldığı yer

Cümle içinde kullanımı:” Sabah ahıra girip ineklerin sütlerini sağdım şimdide keçilere ot vereceğim.”